fot. me’nthedogs/Flickr
Uszak bzowy
, znany też jako ucho bzowe, to gatunek jadalnego grzyba występujący niemal na całym świecie. Swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznemu wyglądowi, który upodabnia go do ludzkiej małżowiny usznej. Jest pasożytem i rośnie na chorych bądź obumierających drzewach. Jego łacińska, naukowa nazwa (
A. auricula-judae), nadana mu w XIX w., oznacza „ucho Judasza” i jest dosłownym tłumaczeniem używanej przez wieki w kulturze anglosaskiej zwyczajowej nazwy „Judas ear’. Ma to związek z wierzeniem, że biblijny Judasz po zdradzie Jezusa powiesił się właśnie na starym, obumierającym drzewie. Co ciekawe, w języku potocznym nazwa ta uległa w międzyczasie skróceniu do „jew’s ear”, czyli „ucho Żyda”, jednak ze względu na poprawność polityczną wielu naukowców nawoływało, aby jej nie używać. Apele były raczej nieskuteczne, ponieważ jest to dziś w krajach anglojęzycznych nazwa często spotykana.
Pomimo niezbyt apetycznego wyglądu, grzyb ten jest traktowany jako prawdziwy przysmak w kuchni chińskiej oraz japońskiej. W świecie zachodnim natomiast aż do XIX w. był bardzo popularnym specyfikiem stosowanym w medycynie ludowej.
fot. nutmeg66/Flickr
fot. polandeze/Flickr
fot. ramson/Flickr
fot. Игорь Лебединский/Wikimedia Commons
fot. joysaphine/Flickr
fot. via orpingtonfieldclub.org.uk
fot. HermannFalkner/sokol/Flickr
A to chińska puszka soku z uszaka bzowego.
fot. Mike Saechang/Flickr
