8 piosenek zakazanych z dziwnych powodów

 

„My Way”

Spopularyzowany przez Franka Sinatrę przebój My Way przyczynił się do zaistnienia na Filipinach wyjątkowego fenomenu socjologicznego określanego mianem My Way Killings. Związany jest on z obsesyjnym wręcz zamiłowaniem, z jakim Filipińczycy oddają się śpiewaniu karaoke w tysiącach lokalnych barów i restauracji. Okazuje się, że to dziwne hobby może budzić mordercze instynkty - w pierwszej dekadzie XXI w. zanotowano bowiem co najmniej 6 przypadków zabójstw, których dokonano na osobach śpiewających właśnie piosenkę My Way. Choć motywy tych zbrodni nie są do końca ustalone, to wszystko wskazuje na to, że ich przyczyną były spory na temat prawidłowego wykonania utworu. Tak właśnie zeznał ochroniarz jednego z barów karaoke, który w 2007 r. zastrzelił mężczyznę śpiewającego My Way, ponieważ ten rzekomo fałszował. Zła aura wokół piosenki doprowadziła ostatecznie do tego, że wiele lokali z muzyką karaoke po prostu wykreśliło ją ze swoich repertuarów i zakazało jej wykonywania.

 

„White Christmas”

Przed Bożym Narodzeniem w 1957 r. Elvis Presley wydał album ze świątecznymi piosenkami, na którym znalazł się m.in. cover nieśmiertelnego standardu White Christmas. Fakt ten spotkał się z głośnym protestem kompozytora utworu Irvinga Berlina. Uznał on Presleya za osobę niegodną reprezentowania chrześcijańskich wartości zawartych w piosence, zaś jej wykonanie – za obrazoburczą i wulgarną parodię swojej kompozycji. Skłoniło go to do podjęcia prób nacisku na stacje radiowe w całym kraju, aby nie emitowały utworu. Choć jego prośby zostały w większości zignorowane, to kilka stacji się do nich zastosowało, a jeden radiowy DJ został nawet zwolniony za puszczenie piosenki.

 

„My Generation”

Pochodzący z 1965 r. utwór My Generation to jeden z najbardziej znanych przebojów brytyjskiej grupy The Who. Piosenka zasłynęła m.in. charakterystycznym jąkaniem, z jakim wokalista zespołu Roger Daltrey wyśpiewuje niektóre jej słowa. Według samego Daltreya przyczyna tej wady wymowy była prozaiczna – po prostu nie ćwiczył on utworu przed jego nagraniem i dlatego podczas pracy w studiu miał kłopoty ze zsynchronizowaniem tekstu z muzyką. Efekt okazał się na tyle interesujący, że zespół wraz z producentem postanowili zachować go na płycie. Podobnego uznania nie wykazali jednak włodarze ze stacji radiowej BBC. Stwierdzili oni, że piosenka może być obraźliwa dla ludzi, którzy naprawdę się jąkają, i wydali zakaz jej emitowania. Odwołany on został dopiero wtedy, gdy piosenka My Generation stała się wielkim hitem.

 

„Come Together”

Piosenka Beatlesów Come Together – napisana przez Johna Lennona i otwierająca album Abbey Road z 1969 r. – została zakazana przez radio BBC z powodu rzekomej kryptoreklamy. W jednym z wersów utworu pojawia się bowiem tekst „He shoot coca-cola”. Sęk w tym, że termin coca-cola nie odnosi się w tym przypadku do popularnego napoju, ale jest slangowym wyrażeniem używanym ówcześnie jako synonim kokainy.

 

„Honky Tonk Angel”

W 1975 r. Cliff Richard wydał singiel, na którym znalazł się cover piosenki Honky Tonk Angel nagranej rok wcześniej przez amerykańskiego muzyka country Conwaya Twittiego. Okazało się jednak, że Richard nie miał pojęcia, iż w USA termin honky tonk angel to slangowe określenie prostytutki. Wiedzieli za to o tym jego fani, którzy w kontekście jawnie chrześcijańskich poglądów piosenkarza byli niemile zaskoczeni decyzją o wypuszczeniu takiego krążka. Kiedy Cliff Richard w końcu poznał prawdziwe znaczenie tytułu piosenki, dokonał wyjątkowego aktu autocenzury – ogłosił, że wycofuje się z promowania singla i zaapelował o to, aby go nigdzie nie emitować.

 

„Stairway To Heaven”

W filmie Świat Wayne’a z 1992 r. pojawia się scena, w której dwaj główni bohaterowie odwiedzają sklep muzyczny. Kiedy jeden z nich chwyta za gitarę i zaczyna grać utwór Stairway To Heaven grupy Led Zeppelin, sprzedawca pokazuje mu palcem wiszący na ścianie znak, który zakazuje wykonywania tego kawałka. Sytuacja ta jest nawiązaniem do podobnych zakazów, które w latach 70 XX w. można było napotkać w brytyjskich sklepach muzycznych. Zabraniano tam grania Stairway To Heaven, ponieważ był to utwór wyjątkowo nadużywany przez młodych, początkujących gitarzystów, którzy przychodzili do sklepu, aby wypróbować instrument.

 

„Tell Laura I Love Her”

Ballada Tell Laura I Love Her została nagrana w 1960 r. przez amerykańskiego piosenkarza Raya Petersona. Opowiada ona historię zakochanego nastolatka, który aby zdobyć pieniądze na pierścionek zaręczynowy dla swojej ukochanej, bierze udział w rajdzie samochodowym i w wyniku wypadku ponosi w nim śmierć. Niektóre stacje radiowe, w tym BBC, uznały tę historię za zbyt depresyjną i nieodpowiednią dla młodych ludzi, dlatego zakazały puszczania piosenki. Nie przeszkodziło to jednak w tym, że utwór osiągnął w USA ósme miejsce na liście przebojów, zaś jego cover, nagrany jeszcze w tym samym roku przez Walijczyka Rickiego Valance’a, uplasował się w Anglii na miejscu pierwszym.

 

„Another Brick In The Wall”

W maju 1980 r. rząd Republiki Południowej Afryki zakazał emitowania oraz dystrybuowania świeżego hitu grupy Pink Floyd p.t. Another Brick In The Wall (jak również całego albumu The Wall, z którego piosenka ta pochodzi). Powodem tej decyzji był fakt, że utwór stał się nieoficjalnym hymnem czarnoskórych uczniów i ich białych zwolenników, którzy organizowali ogólnokrajowe protesty przeciwko ich nierównemu traktowaniu ze względu na kolor skóry.