Prawdopodobnie najgorsza orkiestra symfoniczna w historii

 

 

Portsmouth Sinfonia to koncertująca w latach 1970-1979 orkiestra symfoniczna założona przez angielskiego kompozytora Gavina Bryarsa i składająca się ze studentów uczelni Portsmouth School of Art. Funkcjonowała ona na bardzo szczególnych zasadach - otóż członkami tej orkiestry mogły być albo osoby nie umiejące grać na żadnych instrumentach, albo intsrumentaliści, ale grający na intrumentach, których znajomość była im obca.

Początkowo orkiestra była rodzajem żartu, jednak szybko zdobyła duży rozgłos, który zaowocował dziesiątkami koncertów i wydaniem kilku albumów. Do fascynacji ich muzyką przyznawali się nawet poważni muzycy, m.in. Brian Eno, który zresztą wyprodukował dwie pierwsze płyty orkiestry.

Z biegiem czasu członkowie Portsmouth Sinfonia coraz lepiej radzili sobie z grą na instrumentach, co paradoksalnie przyczyniło się do spadku zainteresowania orkiestrą, ponieważ przestała ona zaskakiwać swoją fatalną grą. A w jak wielkim stopniu gra ta była fatalna, można przekonać się, słuchając poniższych nagrań.

Richard Strauss, Tako rzecze Zaratustra

Piotr Czajkowski, Taniec Cukrowej Wieszczki

Ludwig van Beethoven, V symfonia c-moll

Bonus:

Warto w tym kontekście przywołać Florence Foster Jenkins (1868 - 1944), która w powszechnej opinii uchodzi za najgorszą śpiewaczkę w historii, i która gdyby żyła w czasach orkiestry Portsmouth Sinfonia z całą pewnością znalazłaby w niej dla siebie miejsce. Wystarczy posłuchać, jak Jenkins masakrowała muzykę Mozarta.